Transpersoonlijk Coachen

‘Hoe krijg ik het in de tijd?’

Claire is hoogsensitief. Tijdens het vierde gesprek komt ze bij me met de vraag hoe ze kan zorgen dat ze zich aan haar voornemens houdt. Ze maakt planningen, maar er komt vaak iets tussendoor waar ze uit enthousiasme mee aan de slag gaat. Ze wil graag pauzes houden om even te liggen of om een wandelingetje te maken, maar die schieten er bij in. Daardoor raakt ze onrustig. Ze vraagt me, ‘Hoe krijg ik het in de tijd?’

‘Hoe wil je hier weggaan?’

We beginnen met een meditatieve oefening. Tegen het einde van de oefening, als de hersengolven (hopelijk) vertraagd zijn en ze meer in het lichaam is gezakt, vraag ik: ‘Laat maar bij je opkomen hoe je hier weg wil gaan.’ Ik geef Claire de tijd om iets te laten opkomen. Daarna vraag ik: ‘Stel je voor dàt je zo weg gaat.’ Claire: ‘Met meer helderheid en rust’.

Essentiewoord

Claire benoemt daarmee de essentie die ze wil beleven. Zo’n essentiewoord helpt om te focussen. Essentie komt van essere, wat ‘zijn’ betekent in het Latijn. Ik zie deze essentie als een hogere energie, als een trilling of als iets transpersoonlijks. Je kunt het ook zien als een te realiseren potentieel of een hoger ordenend principe.

Ik nodig Claire uit om die helderheid en rust te ervaren alsof die er al is. Ik laat haar onderzoeken hoe dat lijfelijk voelt en waar ze dat voelt. Het is een warm en zacht gevoel in haar buik.

Deze gevoelservaring van de essentie helpt haar om zich af te stemmen op inspiratie en om helderheid en rust te creëren. Het onderliggende principe is: ‘Wat je aandacht geeft groeit’. Door haar pauzes te laten schieten creëert ze onrust. Door niet langer te focussen op de onrust, maar radicaal de aandacht te richten op wat ze wel wil, namelijk rust, gaat ze meer mogelijkheden zien om dat te realiseren.

Nog meer hoe-vragen

‘Hoe realiseer je die helderheid en rust al in je leven?’ Claire heeft wat ideeën, zoals werken in haar moestuin. ‘Hoe zou het voelen als je je dag meer leeft vanuit helderheid en rust zoals op de dagen dat je in je moestuin werkt?‘ Met deze vragen versterkt ze de focus op rust.

Ze zucht. Ik zucht mee. Ik volg haar houding en ga wat achterover zitten. ‘Zucht?’ vraag ik. Claire deelt hoe lastig dit voor haar is. Samen rusten we bij dit lastige.

‘Hoe kun je de rust op een makkelijke manier integreren in je leven?’ Er borrelt iets op bij haar. Ze wil haar ervaring van helderheid en rust koppelen aan momenten dat ze al terug- en vooruitblikt op een dag. Dit is een mooi voornemen om haar transformatie, haar beweging naar rust te bekrachtigen

Ik check bij Claire of zij weggaat zoals ze wilde. Of haar intentie is gerealiseerd. Ze zegt me dat ze zich rustiger en helderder voelt. Dat is voor mij een signaal dat de transformatie in gang is gezet.

Een paar weken later vertelt ze me dat ze haar voornemen uitvoert en dat dat rust brengt.

De beginvraag

Tijdens het gesprek heb ik haar beginvraag op z’n kop gezet. Niet: ‘Hoe krijgt ze het in de tijd?’ maar ‘Hoe wordt de tijd een expressie van haar rust en helderheid?‘ Bij de eerste vraag zou ik de neiging hebben om hard te gaan werken. Ik zou eerder gaan pushen zodat het haar lukt. Bij de tweede vraag komt de rust al gelijk meer in de aandacht. Daarmee kan ik meer ontspannen en de transformatie zich laten ontvouwen.

Transpersoonlijk coachen

Dit is een voorbeeld van transpersoonlijk werken in coaching. Daarbij werk je met het bovenbewuste, het bovenpersoonlijke van je coachee. Dit kun je zien als het hogere potentieel dat beschikbaar is, of een hoger principe dat inspirerend werkt op je denken en doen. Daarbij blijft het niet abstract, maar gaat het om het belichamen van dat wat je bezielt. Zoals bij Claire die zich voorstelt en navoelt dat ze al rust ervaart. Vandaaruit maakt ze keuzes die daarbij passen.

Hoogsensitieve personen hebben er aanleg voor om dit voorstellen en navoelen makkelijk op te pikken. Ik zie dat op drie manieren.

Om te beginnen is hun brein erop afgesteld om wat ze doen in een groter kader te zetten. De keuze voor een bepaalde essentie, zoals rust, kan voor het brein werken als een groter kader.

Ten tweede hebben HSP een betere sensorische integratie dan niet-HSP. Zoals je merkt bij Claire die goed kan benoemen hoe rust voor haar voelt als ze het zich voorstelt. Omdat ik als coach zelf ook meer rust opbouw versterken we dit bij elkaar. We resoneren met elkaar via de subtiele zintuiglijke signalen die we van elkaar oppikken.

Tenslotte hebben HSP meer talent voor creatief denken. Daar heb ik gebruik van gemaakt door hoe-vragen te stellen. Er borrelen makkelijk mogelijkheden bij haar op.

 

Deze laatste kennis komt uit het boek ‘Het hoogsensitieve brein’  van Esther Bergsma.

Deze post is eerder verschenen op hoogsensitief.nl.